Achtergrond

Conservatorium als droom, journalistiek als passie

Emma-Sophie Ekelmans (20) studeert journalistiek aan de HU en speelt hobo in twee jeugdorkesten. Haar gelijktijdige studie aan het conservatorium moest ze staken. Zij zou gebaat zijn met een speciale status voor studenten die zich op hoog niveau bezighouden met cultuur, vergelijkbaar met de regeling voor topsporters.

Je begon op je negende met de hobo. Hoe kwam dat zo?
‘Enkele jaren daarvoor volgde ik een cursus op de muziekschool in Hengelo waarbij je alle instrumenten kon proberen. Ik koos toen voor de klarinet. Na twee jaar klarinetspelen hoorde ik tijdens een concert een bepaald geluid en dat vond ik zó mooi… Dat bleek een hobo.’

Jouw droom was toen al om in een orkest te spelen?
‘Ja. Ik heb in harmonie- en symfonieorkesten gespeeld. Symfonieorkesten vind ik ontzettend gaaf omdat er strijkers zoals violisten en cellisten in spelen en omdat het heerlijk gevoelige muziek is. Op mijn elfde trad ik toe tot het Twents Jeugd SymfonieOrkest. We traden veel op in het buitenland. Net na aanvang van mijn studie Journalistiek, zo’n anderhalf geleden, ben ik toegelaten tot het JeugdOrkest Nederland, zeg maar wat Jong Oranje is voor het voetbal. Ik speel de eerste hobopartij, de solo’s.’

‘Ik heb er altijd van gedroomd om naar het conservatorium te gaan. Maar ik heb ook altijd geroepen dat ik daarnaast een andere studie zou doen. Na mijn vwo-diploma ben ik rechten gaan studeren in Leiden met hobo als bijvak aan het conservatorium van Den Haag. Toen ik met rechten ophield stopte automatisch de studie aan het conservatorium.’

Hoe combineer je dat nu?
‘Als muzikant op hoog niveau moet je dagelijks veel spelen en studeren. Niet alleen voor het orkest maar ook voor je eigen ontwikkeling. Daarbovenop komen orkestrepetities van half tien ’s ochtends tot half elf ’s avonds, vooral in de weekenden en vakanties. En dan zijn daar nog de concerten: in de kerstvakantie spelen we in heel Nederland en tijdens de zomervakantie zijn we twee weken op tournee in het buitenland.’

‘Dat is best zwaar, zeker naast een studie Journalistiek. Omdat ik me verder wilde ontwikkelen en professioneel de muziek in wil gaan, besloot ik afgelopen zomer om opnieuw het conservatorium te gaan volgen. Maar twee hbo-studies naast elkaar en spelen in het het JeugdOrkest Nederland bleek niet te doen en daarom moest ik een studie laten vallen.’

En dat werd het conservatorium
‘Ja, ik wil mijn journalistiekstudie graag afmaken. Het was een lastige afweging. Het conservatorium doen is mijn grote droom, maar mijn passie ligt ook in de journalistiek.’

Is er een combinatie mogelijk?
‘Ik zou over klassieke muziek kunnen schrijven. Maar aan de journalistiek zitten meerdere kanten die ik interessant vind. Onderzoeksjournalistiek bijvoorbeeld. Of werken voor een grote omroep. Maar ook bloggen. Voor de opleiding moesten we vorig jaar een blog opzetten. Ik ben een blog Bach, zweet en tranen begonnen en schrijf over jong talent in de klassieke muziek. Ik interviewde contrabassiste Sasha Witteveen, zij is dertien en zit in de finale van het prestigieuze Prinses Christina Concours.’

Je maakt je op je blog sterk voor een speciale status aan de HU voor studenten die op hoog niveau cultuur beoefenen, vergelijkbaar met de regeling voor topsporters.
‘Ik merk dat er veel onbegrip is voor mensen die klassieke muziek spelen en studeren. Dat botst soms. Bijvoorbeeld als een deadline, een tentamen of een verplichte les samenvalt met repetities of een optreden. Docenten zeggen dan veel te makkelijk dat ik de uitvoering van het orkest maar moeten afzeggen.’

‘Ik ben bij de decaan van de opleiding en de topsportcoördinator van de hogeschool gaan navragen of het voor mij mogelijk is om in aanmerking te komen voor een topsportstatus of iets vergelijkbaars. Dat bleek niet te kunnen omdat sporters ingeschreven moeten zijn bij de Nederlandse sportorganisatie NOC*NSF. Dat is natuurlijk niet mogelijk voor muzikanten. Ik heb daarop een bezwaarschrift ingediend bij de examencommissie waarna ik te horen kreeg dat zij niets voor mij konden doen omdat er bij de HU dit gebied niets is geregeld voor muzikanten.’

En nu?
‘Ik onderzocht waar cultuur wel wordt ondersteund en kwam uit bij de Vrije Universiteit in Amsterdam waar een speciale cultuurstatus bestaat. Daar heb ik artikelen over geschreven op mijn blog in de hoop dat dit ook bij de Hogeschool Utrecht mogelijk wordt. Het zou dan mogelijk moeten zijn dat de deadline voor een werkstuk enkele dagen later wordt gezet, dat mijn rooster wordt aangepast, dat er soepel wordt omgegaan met de aanwezigheidsplicht en tentamens op andere momenten worden afgenomen. Ik wil het voorbeeld van de VU voorleggen aan het college van bestuur en vragen of dit ook op de HU kan worden ingevoerd.’