Lydia van Rooijen (21, derdejaars Journalistiek) woont samen met haar vriend in Waarder, een dorp met 1800 inwoners vlakbij Woerden. Ze komt uit Friesland, vond een langeafstandsrelatie maar niets, wilde in Utrecht studeren en houdt van dorpen. De keuze om bij haar vriend in te trekken, was daardoor snel gemaakt. Ze heeft een eigen huisje in de tuin van haar schoonouders.
Woont er sinds: bijna drie jaar
Betaalt: €300-
Krijgt daarvoor: 50 vierkante meter
Haar spullen komen van de Xenos, Marktplaats en veel is handmade. Zo heeft haar schoonvader de keukenkastjes gemaakt.
Ze heeft alles voor zichzelf, maar woont wel op het terrein van haar schoonouders. Rekening houden met elkaar vindt ze soms lastig. Komt haar schoonmoeder weer binnen met een bericht waarover Lydia denkt: so what?! Het heeft ook voordelen: ze eet vaak mee, want ze is te lui om te koken.
Als er brand zou uitbreken, zou Lydia als eerste haar camera redden. Het is haar kindje.
Lydia vindt haar huisje maar een rommel. Dat vindt ze vervelend, maar als ze ’s avonds om tien uur thuiskomt, gaat ze niet opruimen. Haar vriend ook niet, waardoor het soms echt crisis is.
Lydia heeft al drie keer een geit uit de sloot gevist. Kwam ze net uit bed, nog niet aangekleed, lag er weer één in. Stond ze daar om half zeven ’s morgens, in haar badjas. Ach, ze houdt van het buitenleven. De stad vindt ze gruwelijk.
Lydia vindt het leukst aan het huisje dat het lekker haar eigen plekje is. Ze heeft dan ook veel persoonlijke dingen neergezet, zoals haar lievelingsknuffel van vroeger.
Nog niet zo lang geleden is ze begonnen met het sparen van bierflesjes en glazen. Zo nu en dan jat ze er één uit de kroeg.
Lydia komt op de gekste momenten thuis. Nu gelukkig geen probleem, maar toen haar vriend nog in het huis van zijn ouders woonde, zat zijn slaapkamer boven die van zijn ouders. En ’s nachts gebeurt er weleens wat.
Ze betaalt €300,- per maand. Heel weinig, vindt Lydia. Ze werkt twintig uur per week in de supermarkt om alles rond te krijgen, dat vindt ze best veel. Lenen wil ze niet, uit principe.
Over tien jaar, heeft Lydia samen met haar vriend een huis met tuin en garage in een dorp gekocht. In Waarder zal het niet zijn, want ze heeft niks met de mensen. Als je niet naar de kerk gaat, hoor je er niet bij. Waar dan wel, weet ze nog niet. Dat ligt aan haar werk, wat gedeeltelijk in de journalistiek zal zijn en misschien wil ze ernaast lesgeven. Kinderen ziet ze ook al voor zich, maar of dat al over tien jaar is.
